غافلگیری چرخش آنکارا

 رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، پس از آنکه اعلام کرد که با ورود سوئد به ناتو موافقت خواهد کرد تنها در صورتی که بار دیگر مذاکرات در خصوص الحاق ترکیه به اتحادیه اروپا اعلام شود، به طور ریشه ای موضع خود را تغییر داده است. تحولی جنجالی که احتمالا قابل اطلاق به مصالحه ای است که مخفیانه با جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا حاصل شده است. بایدن این روزها در خصوص سوئد فشارهایی وارد آورده است: کسب مجوز فروش شکاری های اف –16 به ترکیه به ارزش 20 میلیارد دلار از کنگره. مسأله ای که بایدن آن را به موافقت اردوغان به ورود سوئد به ناتو منوط کرده بود.

بدین ترتیب اردوغان موافقت با ورود کشوری را که سال ها میزبانی فعالان کردی که آنکارا آنها را تروریست خوانده بود، بر عهده داشت به ناتو را اعلام کرد. این خبر بدی برای ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به شمار می آید که پیوستن احتمالی استکهلم به ناتو را خطری جدی برای معادلات جهانی خوانده بود.

موضوع داغ دیگر در اجلاس سران ناتو پیوستن اوکراین است. موضوعی چه بسا پیچیده تر. بایدن بیم آن دارد که در صورت ورود اوکراین به ناتو خطر وقوع جنگی با مسکو جدی تر شود. برای همین فکر می کند که بهتر است این الحاق را به تعویق افتد و همچنان به کی یف در خصوص ارسال یک بسته تسلیحاتی و تضمین های سیاسی و حمایت اقتصادی در رابطه با آینده بازسازی این کشور ویران شده اطمینان داده شود.

بدیهی است که ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین بیش از اینها انتظار داشت و امروز و فردا صدای خود را به گوش همه خواهد رساند تا تلاشی مشخص هرچند موقتی کسب کند. 

در این میان کشورهای شمال شرق ناتو که نگران نقش بلاروس هستند به دستاوردهای واقعی دست می یابند. یک پیمان جدید دفاع منطقه ای که تسلیحات کشورهای بالتیک و لهستان و شاید فنلاند را تقویت می کند.